قدم اول در رفع مشکل بیمارتوجه به فاکتورهای مختلف از قبیل می باشد:

وجود هر گونه زخم، تاول، اریتم، آتروفی، پلاک‌های سفید کراتوتیک یا غیرکراتوتیک و به طور کلی هر وضعیتی که بتوان آن را متمایز از شرایط نرمال مخاط دانست، می‌تواند زمینه‌ساز BMS شود. در صورت مشاهده هرگونه تغییر ظاهری در مخاط، دندانپزشک باید در صدد یافتن علت ایجادکننده آن باشد.

بررسی پارامترهای بزاقی قدم بعدی در معاینه می‌باشد. در صورت کاهش کمیت بزاق و وجود خشکی دهان استفاده از آدامس‌ها و آب‌نبات‌های بدون قند و جانشین‌های بزاق مانند کربوکسی متیل سلولز توصیه می‌شود.

اختلالات هورمونی خصوصا کاهش هورمون‌های جنسی در مرحله بعد ارزیابی قرار دارد. با توجه به نقش استروژن در مکانیسم‌های تنظیم عصبی و کاهش این هورمون بعد از یائسگی درمان‌های جایگزینی هورمونی جزو مراحل ابتدایی درمانی محسوب می‌شوند.
بیشتر مبتلایان خانم‌های میانسالی می‌باشند که هم‌زمان مبتلا به برخی بیماری‌های سیستمیک دیگر که شایع‌ترین آنها بیماری‌های قلبی‌عروقی است، می‌باشند و از شایع‌ترین اثرات جانبی این داروها خشکی دهان است که می‌تواند به صورت سندروم سوزش دهان بروز نماید. آنتی‌هیستامین‌ها کاهش میزان بزاق و گزرستومی را به صورت واضح سبب می‌شوند، بنابراین حین گرفتن تاریخچه از بیمار، توجه به داروهای مصرفی بیمار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است

داروی انتخابی برای درمان‌های موضعی کلونازپام می‌باشد. در درمان‌های سیستمیک سه گروه دارویی به ترتیب مورد استفاده قرار می‌گیرند: آلفا لیپوئیک اسید، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین  که به صورت یک درمان هدفمند، از طریق جایگزین کردن نحوه تفکر و عمل بیمار با افکار و اعمالی که به تغییر تظاهر بالینی بیمار منجر می‌شود، انجام می‌گیرد.
داروهای موضعی به کاررفته شامل دوکسپین ، کاپسایسین  و لیدوکایین هستند و از گروه درمان‌های سیستمیک ضد‌افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین، داروهای ضد‌تشنج، اپیوییدها و خانواده بنزودیازپین‌ها خصوصا کلونازپام و آلپرازولام مطرح می‌باشند.