به طور معمول بین دندانهای دو فک بالا و پایین در انسانهاحدود 2 میلیمتر فاصله می باشد. بدین معنی که دندانهای قدامی فک بالا از دندانهای فک پایین جلوتر می باشد.در صورتی که فاصله بین فک های بالا و پایین بیش از 2 میلیمتر باشد، اصطلاحا می گویند، بیمار دچار عارضه اورجت می باشد. بعبارت دیگر، جلوزدگی دندانهای فک بالا را اورجت میگویند. در اینجا درباره این عارضه توضیحاتی ارائه می دهیم.

دلایل ایجاد اورجت

مهمترین دلیل ایجادعارضه اورجت, عادات بد دهانی در زمانهای کودکی می باشد. اگر می پرسید عادات بد دهانی چه عاداتی هستند می توان به مکیدن انگشتها، مکیدن لب و عاداتی شبیه به این ، اشاره نمود. این عادات بد باعث افزایش خطر آسیب به دندانهای قدامی می باشد.

به طور کلی در صورتی که شخصی دچار مشکلات فکی و اسکلتی باشد، براساس شرایط بیمار و همچنین نوع و میزان وخامت مشکلات اقدام به تشخیص ویافتن درمان مناسب برای بیمار می گردد.

حال چندین نوع مشکلات وجود دارد. رایج ترین آنها عبارتند از

مشکل مربوط به جلو بودن فک می باشد. برای حل این مشکل فک بالا را به عقب می برند.

مشکل مربوط به عقب بودن فک می باشد. برای حل این مشکل فک پایین به جلو آورده می شود.

مشکل مربوط به هر دو فک می باشد. برای حل این مشکل فک بالا را به عقب می برند و فک پایین را به جلو می آورند.

اگر مشکل مربوط به ناهنجاریهای فکی و استخوانی باشد. برای حل این مشکلات و دریافت بهترین نتیجه باید درمان حتما قبل از رسیدن به سن بلوغ و شکل گیری کامل استخوانها انجام گیرد. در صورتی که برای حل این مشکل بعد از بلوغ اقدام گردد، جراحی حتما باید با ارتودنسی انجام پذیرد.

درمان اورجت

درمان اورجت محدودیت سنی ندارد. یعنی اینکه بیمار مبتلا به اورجت در هر سنی میتواند برای دمان اقدام کند. گرچه اقدام به درمان پیش از رسیدن به سن بلوغ موجب رسیدن به نتیجه بهتر و همچنین سریعتر و ساده تر انجام می پذیرد. اگر مشکل ایجاد اورجت از دندانها باشد، برای حل این مشکل با هر سنی که باشید می توانید با درمان ارتودنسی این مشکل را حل نمایید. به گونه ای دیگر، ارتودنسی ثابت یکی از بهترین راه حل های لازم برای درمان اورجت می باشد.البته تنها مشکل این درمان طول دوره طولانی آن می باشد. طول دوره درمان ارتودنسی ثابت چیزی حدود 5/1 تا 2 سال می باشد. یکی از دلایلی که توصیه می شود قبل از رسیدن به سن بلوغ اقدام به درمان گردد، عدم نیاز به جراحی فک در آن زمان می باشد. فک ها در سنین زیر سن بلوغ با همان ارتودنسی ثابت تغییر موقعیت می دهند.

به طور کلی، برای درمان اورجت و گرفتن بهترین نتیجه، دندانها بایدصاف و مرتب گردند. این کار از طریق روش ارتودنسی, عمل های جراحی فک، به تنهایی و یا هر دو با هم انجام گردد.که هر کدام را در زیر به طور اختصار توضیح می دهیم.

ارتودنسی

همانگونه که گفته شد، یکی از روشهای درمانی برای اصلاح عارضه اورجت ، ارتودنسی می باشد. در شیوه درمانی ارتودنسی، برای اصلاح مشکلات مرتبط با دندانهای بالا و پایین فک، از وسیله های خاصی استفاده می گردد. که این وسیله های درمانی برای حرکت دادن موقعیت فک به یک محل بهتر که دندانها جفت گردند، استفاده می گردند.

 این وسایل ممکن است پیش از براکتها  و یا همزمان با آنها به کار بروند. پس از اینکه فکها در راستای همدیگر قرار گرفتند، از طریق ارتودنسی اقدام به صاف کردن دندانها می گردد. براکت در یک راستا کردن دندانها موثر می باشد. در این روش درمانی ممکن است بین 5/1 تا سه سال براکت ها درون دهان باشد. احتمال دارد که پس از در آوردن براکتها از دهان هنوز درمان کامل نشده باشد. بنابراین پزشک با تشخیص خود وسیله ای به نام ریتینر را استفاده می کند. ریتینر تا ثابت شدن وضعیت کلی دندانها درون دهان قرار می گیرد.

 عمل جراحی فک

 از دیگر روشها برای درمان اورجت ، جراحی فک می باشد. این روش درمانی برای اصلاح عدم تقارن صورت و همچنین نامتناسب بودن فک ها می باشد. وقتی که اورجت وخیم تر از این باشد که با ارتودنسی تنها حل گردد باید جراحی فک و صورت انجام گردد . بنابراین برای درمان انها متخصص ارتودنسی و متخصص جراحی فک و صورت با هم دیگر کار می کنند و برای درمان بهینه بیمار برنامه ریزی می کنند. برای این برنامه ریزی، به عکسهای رادیو گرافی، آزمایشات اختصصاصی و قالب گیری دندانها نیاز می باشد. شیوه مرسوم برای این نوع درمان این می باشد که یک تا یک و نیم سال براکت های مخصوص درون دهان قرار می گیرد. سپس جراحی فک انجام می پذیرد.پس از دوره درمان جراحی دوباره براکت ها قرار می گیرند.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *